Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στην Αποθήκη Γ’ στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο πρωτοβουλίας της Πολιτιστικής Εταιρείας σε συνεργασία με την εταιρεία QED (social and market research agency). Την παρουσίαση των ευρημάτων έκανε η Account Strategist της QED, Κατερίνα Ιωαννίδου, ενώ ακολούθησε συζήτηση με τη συμμετοχή τεσσάρων νέων και τον συντονισμό του αναπληρωτή Καθηγητή Πολιτικής Συμπεριφοράς Πανεπιστημίου Μακεδονίας Γιάννη Κωνσταντινίδη και του δημοσιογράφου Στέφανου Τσιτσόπουλου.
«Έγινε μία συστηματική προσπάθεια όχι για να ακούσουμε απλώς τους νέους αλλά να αποκωδικοποιήσουμε αυτά που λένε», δήλωσε ο πρόεδρος της Πολιτιστικής Εταιρείας Σταύρος Ανδρεάδης περιγράφοντας την πρωτοβουλία.
Η έρευνα επικεντρώθηκε σε θέματα όπως η εικόνα του εαυτού, η συμμετοχή στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα, η εργασία, η τεχνολογία, ο πολιτισμός και η εκπαίδευση.
Οι νέοι αισθάνονται ότι η κοινωνία δεν τους δίνει χώρο και αναγνώριση, κάτι που έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία. Ένας στους τέσσερις δηλώνει διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα, μόλις ένας στους 10 δείχνει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, ενώ 6 στους 10 καταγράφουν υψηλά επίπεδα άγχους. Κι ακόμη, μόλις ένας στους 10 θεωρεί τον εαυτό του ψυχικά υγιή.
«Το να συζητάει κανείς για θέματα ψυχικής υγείας είναι το ίδιο φυσιολογικό με το να συζητάει για θέματα υγείας καθώς όλοι είμαστε εν δυνάμει ή ενεργά ψυχικά ασθενείς», είναι μία διαπίστωση με την οποία συμφώνησε το 65% των ερωτηθέντων.
Επιπλέον η έρευνα έδειξε ότι οι νέοι δεν είναι αδιάφοροι για τα κοινά. Αντίθετα, αναπτύσσουν μια νέα μορφή κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης, πιο ανεξάρτητη από κομματικούς ή ιδεολογικούς προσδιορισμούς. Αν και ένα μικρό ποσοστό, μόλις 8%, συμμετέχει σε πολιτικές οργανώσεις, πολλοί εμπλέκονται σε κοινωνικές δράσεις, ενώ πάνω από τους μισούς δηλώνουν ενεργοί στα κοινά.
Η συμμετοχή στη δημόσια ζωή εκφράζεται μέσα από την ανακύκλωση (61%), την ηθική κατανάλωση (44% άλλαξαν καταναλωτική συμπεριφορά για περιβαλλοντικούς ή κοινωνικούς λόγους) και την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη. Παρά τα υψηλά επίπεδα συμμετοχής, η απογοήτευση από τους θεσμούς είναι έκδηλη. Οι νέοι δείχνουν να μην εμπιστεύονται τους πολιτικούς, τους οποίους θεωρούν απομακρυσμένους από την πραγματικότητα, ενώ συχνά νιώθουν πως η κοινωνία δεν τους ακούει.
Παράλληλα, αναδεικνύεται η δυσκολία τους να ζήσουν αυτόνομα, γεγονός που επηρεάζει την αίσθηση ελέγχου στη ζωή τους.
Η έρευνα αποκαλύπτει έντονη απογοήτευση όσον αφορά τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την επαγγελματική αποκατάσταση. Επτά στους δέκα νέους δεν θεωρούν ότι οι σπουδές τους οδηγούν με σαφήνεια σε μια επιτυχημένη επαγγελματική πορεία. Αντίθετα, βλέπουν το πτυχίο ως μια καλή, αλλά όχι επαρκή, αφετηρία.
Υπάρχει έντονη προτίμηση προς ευέλικτα μοντέλα εργασίας (81%), ενώ οι περισσότεροι δεν θα αποδέχονταν να εργαστούν σε περιβάλλοντα που συγκρούονται με τις αξίες τους. Οι νέοι σήμερα δίνουν προτεραιότητα στην ψυχική ισορροπία και την αξιοπρέπεια στην εργασία, και δεν διστάζουν να αποχωρήσουν από θέσεις που δεν τους ικανοποιούν — ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται επισφάλεια: 7 στους 10 δεν θα φοβόντουσαν να παραιτηθούν από μια δουλειά αν αυτή δεν τους ικανοποιούσε.
Ένα από τα βασικά συμπεράσματα είναι πως η εργασία δεν αποτελεί πλέον για τους νέους τρόπο επίτευξης επαγγελματικής καταξίωσης, αλλά κυρίως ένα μέσο επιβίωσης σε ένα περιβάλλον με περιορισμένες ευκαιρίες και υψηλές απαιτήσεις. Παρόλο που εξακολουθούν να επιδιώκουν μια καλή επαγγελματική θέση, δεν θεωρούν ότι αυτή ταυτίζεται απαραίτητα με τις σπουδές τους ή με τις προσδοκίες του κοινωνικού πλαισίου.
