Όπως αναφέρεται, παρά το γεγονός ότι το καθεστώς περιγράφεται συχνά ως παρακμιακό, διεφθαρμένο, χρεοκοπημένο και περιφρονημένο έχει δείξει την αντοχή του σε κρίσεις. Έτσι και τώρα, η ταπείνωσή του, μπορεί να προκαλέσει μεν χάος, αλλά μπορεί να προκαλέσει και την εθνική ανανέωση της χώρας.
Πριν από περίπου 45 χρόνια, ο Σαντάμ Χουσεΐν, πρόεδρος του Ιράκ, ξεκίνησε τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ που διήρκεσε οκτώ χρόνια και σκότωσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Όχι μόνο δεν αποδυνάμωσε το ιρανικό καθεστώς, αλλά ενίσχυσε την ηγεσία του.
Ο Νετανιάχου φαίνεται να ακολουθεί τη στρατηγική που χρησιμοποιήθηκε για να «παραλύσει» τη Χεζμπολάχ. Αφού εξουδετέρωσε τη στρατιωτική διοίκηση του Ιράν, μπορεί τώρα να στραφεί στην πολιτική του ηγεσία. Το κενό εξουσίας που θα προκύψει, ελπίζουν ορισμένοι Ισραηλινοί, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια εσωτερική διαμάχη μεταξύ ανταγωνιστικών φατριών των εσωτερικών του καθεστώτος, σε μια περιφερειακή διάσπαση ή ακόμη και σε μια λαϊκή εξέγερση στις μεγάλες πόλεις της χώρας.
Το πρόβλημα με αυτή την πρόβλεψη είναι ότι μετά το αρχικό σοκ, το καθεστώς έχει ανακτήσει μέρος της ψυχραιμίας του. Μέσα σε 18 ώρες από τα πρώτα χτυπήματα, μια νέα βαθμίδα διοικητών είχε εκτοξεύσει εκατοντάδες πυραύλους στις πόλεις του Ισραήλ, αν και οι αριθμοί μειώνονταν κάθε μέρα.
Ο Χαμανέι έχει αφήσει να εννοηθεί ότι όποιος ή ό,τι μπορεί να τον αντικαταστήσει θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Ένας διαφορετικός ηγέτης, ένας στρατιωτικός διοικητής ή ένας μονάρχης, θα μπορούσε να σπεύσει στη δημιουργία πυρηνικής βόμβας και να «παίξει» το εθνικιστικό χαρτί.
Ο Χαμανέι αφήνει να εννοηθεί ότι η αποχώρησή του θα μπορούσε να πυροδοτήσει βίαιους αγώνες μεταξύ των ανταγωνιστικών ομάδων του καθεστώτος, των κληρικών, των δημοκρατικών μεταρρυθμιστών και των ενόπλων δυνάμεων. Οι αυτονομιστές θα μπορούσαν να επανεμφανιστούν στις κουρδικές και αζερικές επαρχίες, όπως μετά την πτώση του Σάχη. Ένας εμφύλιος πόλεμος είναι πιθανός, όπως στη Συρία και το Ιράκ, μια προοπτική που τρομοκρατεί πολλούς Ιρανούς.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι ο χλευασμός του καθεστώτος που ακολούθησε την εναρκτήρια βολή του Ισραήλ μετατρέπεται σε φόβο για τη χώρα.
