Η πολιτική μοναξιά του Σωκράτη Φάμελλου είναι εμφανής, αφού η πολιτική επιρροή του εκτός του κόμματος είναι περιορισμένη, ενώ η αίσθηση που κυριαρχεί στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου είναι αυτή της διαρκούς αμφισβήτησης της ηγεσίας του.
«Οι αντίπαλοι του προέδρου στον κομματικό μηχανισμό είναι πιο πολλοί από τους συμμάχους του» σημειώνει στα Μακεδονικά Νέα παλαιό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που έγραψε τη δική του ιστορία σε επίπεδο Θεσσαλονίκης, σημειώνοντας ότι στην παρούσα χρονική συγκυρία ο Σωκράτης Φάμελλος βρίσκεται υπό διαρκή αξιολόγηση και πίεση. Κατά άλλους είναι πρόεδρος υπό προθεσμία και αυτό γιατί ενώ στην αρχή προσπάθησε να λειτουργήσει ως «γεφυροποιός» ανάμεσα στην «παλαιά φρουρά» και τις νέες τάσεις του κόμματος, τελικά δεν κατάφερε να διαμορφώσει σταθερές συμμαχίες. Αποτέλεσμα είναι τα ουκ ολίγα «συντροφικά μαχαιρώματα» που δέχεται σε σχεδόν καθημερινή βάση από κορυφαία στελέχη όπως ο Νίκος Παππάς, ο Παύλος Πολάκης και ο Χρήστος Σπίρτζης.
Τα συνεχή «συντροφικά μαχαιρώματα»
Ενδεικτικό της εσωστρέφειας που σπαράσσει την Κουμουνδούρου είναι ότι στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ο πρώτος του υπενθύμισε -εμμέσως- ότι δεν μπορεί να μιλά για κατάργηση των τάσεων όταν ο ίδιος αναδείχθηκε ως μέλος της Ριζοσπαστικής Εναλλακτικής Ενότητας (ΡΕΝΕ) που αυτοπροσδιοριζόταν ως ρεύμα ιδεών. Ο δεύτερος αντέδρασε όταν ο σημερινός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει του συνεδρίου, θέλησε να βάλει ασφαλιστικές δικλείδες απέναντι σε τυχόν επανάληψη φαινομένων τύπου Κασσελάκη, υποστηρίζοντας ότι οι «ψηφοφόροι του δίευρου» δεν θα μπορούν να συμμετέχουν στις εσωκομματικές εκλογές. Ενώ επικαλέστηκε την «πραγματική βάση», ο «αψύς Κρητικός» κινήθηκε σε άλλη «γραμμή» υποστηρίζοντας ότι σε μια τέτοια περίπτωση «δεν θα είχαν ψηφίσει 70 αλλά 25 χιλιάδες». Εξίσου επικριτικός ήταν και ο Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος έκανε λόγο για «στρεβλή λειτουργία» της ομάδας που κινείται γύρω από τον Σωκράτη Φάμελλο και η οποία «υποκαθιστά τα όργανα».
«Ενδιάμεση λύση»
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, χαρακτηρίζουν τον σημερινό πρόεδρο «ενδιάμεση λύση», καταλογίζοντάς του ότι η επιρροή του είναι περιορισμένη, ότι αδυνατεί να «ενοχλήσει» πολιτικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και κατ΄επέκταση να ηγηθεί του κόμματος. Όπως σημειώνουν, οι δημόσιες παρεμβάσεις του δεν εκπέμπουν ευδιάκριτο πολιτικό στίγμα, δεν «συγκινούν», δεν αναπτύσσουν δυναμική και ο ίδιος αδυνατεί να εμπνεύσει, ώστε να σημάνει την πολιτική αντεπίθεση που θα οδηγήσει στην δημοσκοπική ανάκαμψη. Κάπως έτσι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι όσο η πολιτική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει εγκλωβισμένη ανάμεσα στο «παλιό» και το «νέο», τόσο ο Σωκράτης Φάμελλος θα συνεχίσει να είναι «παρών» θεσμικά, αλλά «μόνος» πολιτικά.
Μόνος και στη Θεσσαλονίκη
Αυτή η ιδιότυπη πολιτική «μοναξιά» είναι αισθητή και στη Θεσσαλονίκη. Ενώ πολλοί περίμεναν ότι λόγω εντοπιότητας η πόλη θα λειτουργούσε ως «προπύργιο» του και θα του πρόσφερε «στηρίγματα», εν τούτοις ο τοπικός κομματικός μηχανισμός σφυρίζει ανέμελα. Όσον αφορά τους δυο βουλευτές που εκλέγονται στην Α’ Θεσσαλονίκης, τον Χρήστο Γιαννούλη και την Κατερίνα Νοτοπούλου, η προσοχή τους (δικαιολογημένα) είναι στραμμένη αποκλειστικά στη δική τους επανεκλογή και όχι στο συνολικό κομματικό «αφήγημα».
Έτσι, όσο περνούν οι εβδομάδες και οι μήνες, δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η πίεση που θα νιώθει ο Σωκράτης Φάμελλος θα αυξάνεται ολοένα περισσότερο. Και θα γίνεται εντονότερη εφόσον η Πλεύση Ελευθερίας αποκτήσει οργανωμένη κομματική δομή στη Θεσσαλονίκη, αφού τις τελευταίες εβδομάδες η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναζητά χώρο για να στεγάσει τα γραφεία της στην πόλη.
