Το τελευταίο χρονικό διάστημα άρχισε μία συζήτηση αναφορικά με το ζήτημα μιας συνταγματικής αναθεώρησης, που θα τροποποιούσε την πρόβλεψη της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων (Δ/Υ).
Στο σημερινό σημείωμα θα προσπαθήσω να υπογραμμίσω πώς θα άλλαζε το εργασιακό καθεστώς απασχόλησης των Δ/Υ ενόψει μιας ανάλογης εξέλιξης.
Πιο συγκεκριμένα οι δημόσιοι υπάλληλοι:
- θα ελάμβαναν πλέον 14 μισθούς τον χρόνο αντί για τους 12 που εισπράττουν σήμερα,
- θα μπορούσαν να έχουν παράλληλη απασχόληση σε άλλο οργανισμό (με την επιφύλαξη της ενδεχόμενης σύγκρουσης συμφερόντων), θα μπορούσαν να ασκούν ελεύθερο επάγγελμα ή/και επιχειρηματική δραστηριότητα,
- θα μπορούσαν να αξιοποιούν τον μηχανισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να συνομολογούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ακόμη και με τη χρήση του μονομερούς δικαιώματος προσφυγής στη διαιτησία,
- θα έβλεπαν την άρση του ασυμβίβαστου της ιδιότητάς τους με άλλα αξιώματα στην οικονομία και την κοινωνία,
- θα απολάμβαναν ασφάλιση κατά της ανεργίας και σε περίπτωση απόλυσής τους θα λάμβαναν επίδομα ανεργίας,
- θα είχαν το δικαίωμα συμμετοχής σε προγράμματα εκπαίδευσης και ενίσχυσης της απασχόλησης και αυτοαπασχόλησης (που σήμερα δικαιούνται μόνο οι εργαζόμενοι και άνεργοι οι οποίοι προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα),
- θα απολάμβαναν την άρση πολλών περιορισμών στο δικαίωμα της απεργίας, το οποίο θα ευθυγραμμιζότανμε όσα ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα,
- θα δρομολογούσαν την ενοποίηση πολλών εργατικών συνδικάτων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα,
- θα βίωναν την ενοποίηση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σε μια νέα κορυφαία οργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος,
- θα δικαιούνταν πιθανότατα να εκλέξουν συμβούλια εργαζομένων σε χώρους εργασίας του δημόσιου τομέα με προσωπικό άνω των 50 ατόμων,
- θα έβλεπαν πιθανώς την κατάργηση των κρατήσεων από τις αποδοχές τους για το εφάπαξ,
- θα βίωναν την ελεύθερη και συχνή κινητικότητα -ιδίως των στελεχών- μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με πιθανότατα αυξημένες αποδοχές στο δημόσιο
- θα ίσχυε και στο δημόσιο κάποιου είδους προστασία από τις μαζικές απολύσεις, που θα συμβάδιζε με το πνεύμα της αντίστοιχης ευρωπαϊκής οδηγίας.
Στην άσκηση επί χάρτου που επιχείρησα, αυτές οι εξελίξεις θα ήταν μόνο μερικές από εκείνες που ενδέχεται να συμβούν στον δημόσιο τομέα σε περίπτωση άρσης της μονιμότητας των Δ/Υ.
Αυτό που απομένει στην ελληνική κοινωνία να σκεφτεί αν το εν λόγω εγχείρημα είναι σκόπιμο κα αν θα έλυνε περισσότερα προβλήματα από όσα θα δημιουργούσε.
*Ο Θεόδωρος Α. Κουτρούκης είναι Καθηγητής Εργασιακών Σχέσεων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ)
