Σύμφωνα με ανάλυση του CNN, η ρητορική του προέδρου άλλαξε απότομα μετά την – φαινομενικά επιτυχημένη – αρχική επίθεση του Ισραήλ, που εξόντωσε κορυφαίους στρατιωτικούς και πυρηνικούς επιστήμονες του Ιράν και αποδυνάμωσε σοβαρά την αμυντική του ικανότητα.
Όπως πάντα με τον Τραμπ, παραμένει ασαφές αν τα «σκληρά λόγια» του είναι ειλικρινή ή απλώς μια τακτική εκφοβισμού του Ιράν ώστε να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις και στην «άνευ όρων παράδοση» που απαίτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτό, όμως, φαντάζει όλο και περισσότερο ως αυταπάτη, σχολιάζει το CNN.
«Όσο ο πρόεδρος Τραμπ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ισραηλινή επιθετικότητα κατά του Ιράν για να αναγκάσει την ιρανική ηγεσία να παραδοθεί, απλώς δεν πρόκειται να πετύχει», δήλωσε ο Άλι Βαέζ, διευθυντής του Iran Project στο International Crisis Group, στο CNN.
«Αυτό που βλέπουν οι Ιρανοί στο τέλος αυτής της κατηφόρας είναι η πλήρης συνθηκολόγηση και η κατάρρευση του καθεστώτος», σημειώνει.
Ωστόσο, ο Τραμπ μπορεί να πλησιάζει σε ένα τεράστιο στοίχημα που θα διαψεύσει τις ίδιες του τις πολιτικές αρχές.
Σημειώνεται ότι, η οργισμένη κριτική του εναντίον των Αμερικανών προέδρων που επεδίωξαν αλλαγές καθεστώτων αποτέλεσε τη βάση της πολιτικής του ανόδου το 2015. Αν πάει σε πόλεμο με το Ιράν, θα αγνοήσει μια ισχυρή φωνή μέσα στο δικό του κίνημα MAGA.
Ο «America First» πρόεδρος θα γίνει ο παρεμβατικός που κάποτε περιφρονούσε.
Ωστόσο, ο Τραμπ πάντα ξεχώριζε μια εξαίρεση στο δόγμα της απομόνωσης: Το Ιράν. Επέμενε πάντα ότι η Τεχεράνη δεν πρέπει ποτέ να αποκτήσει πυρηνικό όπλο.
Ξεχνά ο Τραμπ τις αποτυχημένες επιχειρήσεις των ΗΠΑ;
Ο Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο χρήσης κατευθυνόμενων βομβών 30.000 λιβρών «Massive Ordnance Penetrator» για να καταστρέψει την υπόγεια πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν στο Φορντό, που βρίσκεται θαμμένη κάτω από εκατοντάδες μέτρα σκυροδέματος.
Αλλά λείπει κάτι σημαντικό: Δεν υπάρχει δημόσια αναφορά από κορυφαίους αξιωματούχους για το τι θα ακολουθήσει.
Αυτό είναι εντυπωσιακό, δεδομένων των αποτυχημένων πολεμικών επεμβάσεων των ΗΠΑ στον 21ο αιώνα, οι οποίες ξεκίνησαν με φιλόδοξους στόχους και κατέληξαν σε χάος, αναφέρει το CNN.
«Όποιος υποστηρίζει τώρα έναν πόλεμο με το Ιράν έχει ξεχάσει πολύ γρήγορα τα δεινά του πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν», είπε ο γερουσιαστής Κρις Μέρφι στο CNN. Θύμισε ότι αυτοί οι πόλεμοι κατέληξαν σε τέλματα, χιλιάδες νεκρούς Αμερικανούς και δημιουργία νέων εστιών τρομοκρατίας.
Η εισβολή στο Ιράκ το 2003 οδήγησε στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν αλλά και στην κατάρρευση του ιρακινού κράτους, αφήνοντας ένα κενό που κάλυψε η τρομοκρατία και ο εμφύλιος.
Στο Αφγανιστάν, η εισβολή του 2001 εκδίωξε τους Ταλιμπάν, αλλά δύο δεκαετίες αποτυχημένης οικοδόμησης κράτους κατέληξαν σε μια ταπεινωτική αποχώρηση το 2021.
Η Λιβύη, το 2011, έγινε το «λάθος» του Μπαράκ Ομπάμα, όταν οι ΗΠΑ συνέβαλαν στην ανατροπή του Καντάφι, οδηγώντας τη χώρα σε μόνιμη αναρχία.
Ο Τραμπ γνωρίζει καλά όλα αυτά.
Στην καθοριστική του αντιπαράθεση με τον Τζεμπ Μπους το 2016, δήλωσε: «Ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν ένα τεράστιο λάθος». Και μόλις τον περασμένο μήνα, υπενθύμισε ξανά στον κόσμο: «Οι λεγόμενοι nation-builders κατέστρεψαν περισσότερα έθνη απ’ όσα έκτισαν».
Πώς μπορεί να απαντήσει το Ιράν
Το Ιράν δεν είναι Λιβύη, Ιράκ ή Αφγανιστάν. Ίσως αυτή τη φορά, οι πολεμοχαρείς έχουν δίκιο πως ένα συντριπτικό και περιορισμένο αμερικανικό χτύπημα μπορεί να εξαφανίσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και να απομακρύνει έναν υπαρξιακό κίνδυνο για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Όμως το ιρανικό καθεστώς θα πρέπει σχεδόν σίγουρα να απαντήσει – για να διατηρήσει την εσωτερική του νομιμοποίηση.
Ανάλογα με την εναπομείνασα στρατιωτική του ικανότητα, μπορεί να επιτεθεί σε Αμερικανούς στρατιώτες και βάσεις στην περιοχή. Τότε ο Τραμπ θα κληθεί να απαντήσει, με μια κλιμάκωση χωρίς σαφές τέλος.
Τα πιθανά σενάρια είναι εφιαλτικά: το Ιράν μπορεί να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ και να προκαλέσει παγκόσμια ενεργειακή κρίση, να πλήξει πετρελαιοπηγές αντιπάλων χωρών όπως η Σαουδική Αραβία, ή να εξαπολύσει μαζικές κυβερνοεπιθέσεις κατά των ΗΠΑ.
Αν καταρρεύσει το ιρανικό καθεστώς, μπορεί να ακολουθήσει αναρχία σε μια χώρα 90 εκατομμυρίων ανθρώπων με έντονες εθνοτικές και θρησκευτικές διαιρέσεις. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε προσφυγικά κύματα, εμφυλίους ή κατάληψη της εξουσίας από τους Φρουρούς της Επανάστασης.
Είναι επίσης κρίσιμο να αναρωτηθούμε: Πώς θα διασφαλιστούν τα πυρηνικά υλικά που ενδέχεται να μείνουν έκθετα μετά από επιδρομές σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις;
Μπορεί ο Τραμπ να αλλάξει γνώμη;
Ίσως ο Τραμπ αλλάζει στάση επειδή αισθάνεται ότι η αρχική ισραηλινή επιτυχία του παρέχει ευκαιρία για ένα «εύκολο» πλήγμα, σχολιάζει το CNN.
Άλλωστε, ο ίδιος δήλωσε την Τρίτη: «Έχουμε πλήρη και απόλυτο έλεγχο του εναέριου χώρου πάνω από το Ιράν».
Αυτό μπορεί να τον δελεάσει, ιδιαίτερα αν φαντάζεται ότι μπορεί να πετύχει εκεί που απέτυχαν οι Μπους, Ομπάμα και Μπάιντεν. Και ίσως πιστεύει ότι θα αποσπάσει μια γρήγορη νίκη στην εξωτερική πολιτική, για να ισοσταθμίσει τις αποτυχίες του ως ειρηνοποιός.
Όμως ο Τραμπ δεν έχει προετοιμάσει τη χώρα για έναν νέο πόλεμο. Και η διχαστική του ηγεσία μπορεί να του στερήσει την απαραίτητη εμπιστοσύνη που χρειάζεται κάθε «πολεμικός πρόεδρος».
Ξαφνικά, ένας πρόεδρος που υπερηφανευόταν ότι δεν ξεκίνησε ποτέ πολέμους, βρίσκεται στο ίδιο σταυροδρόμι με τους προκατόχους του.
