Όπως είπε ο κ. Μαρινάκης, τους τρεις τελευταίους μήνες, η λέξη που ακουγόταν, σχεδόν παντού, σε κάθε ομιλία από εκπρόσωπο της αντιπολίτευσης, από την Αριστερά μέχρι την πολύ δεξιά, την Άκρα Δεξιά, ήταν η "συγκάλυψη": Συγκάλυψη με ξυλόλια, που λαθρέμποροι τα μετέφεραν και η κυβέρνηση τους προστάτευε, "μπάζωμα" για να κρυφτούν αυτά τα παράνομα υλικά, για "ενορχηστρωτές της συγκάλυψης" με πρώτο και κυριότερο τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής που τώρα είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας που "έκρυβε δικογραφίες"… «Και μάλιστα ήταν τόσο ενορχηστρωμένη αυτή η προσπάθεια, εντυπωσιακή, που πράγματι, το 80%, κάποια στιγμή, των πολιτών απαντούσε ότι, ναι υπάρχει συγκάλυψη».
Αναφερόμενος στη χθεσινή συζήτηση στην Ολομέλεια, «με βάση το σύνολο της δικογραφίας», είπε ότι τα κόμματα έγραψαν τις προτάσεις τους. «Και αναρωτιέμαι: Ξέχασαν να μιλήσουν για τα ξυλόλια; Ξέχασαν να μιλήσουν με τα χαμένα βαγόνια; Είδατε κάπου να λένε για νεκρούς τους οποίους εξαφανίσαμε; Μίλησε κανείς για ευθύνες του πρωθυπουργού ή οποιουδήποτε άλλου, που θα μπορούσαν να το κάνουν με βάση το σύνολο της δικογραφίας, για μπάζωμα με σκοπό την συγκάλυψη; Ακούσατε χθες κάτι για λαθρέμπορους και τους κρύβαμε; Όχι μόνο στις προτάσεις [...] Στις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών. Των εκπροσώπων κομμάτων...» σημείωσε.
Τόνισε μάλιστα ότι, «αυτό που ζούσαμε τρεις μήνες, είχαν την ευκαιρία τα κόμματα που τα έλεγαν αυτά στον κόσμο για να τον εξοργίσουν, να το φέρουν εδώ στη Βουλή, να πάρουν ένα σημείο της δικογραφίας, τη μία σελίδα, την άλλη σελίδα, τη μία μαρτυρική κατάθεση, ένα στοιχείο, και να πούνε "είδατε τι σας λέγαμε τόσους μήνες; Αυτή η κυβέρνηση αυτός ο πρωθυπουργός έκανε ό,τι έκανε". Και τελικά δεν έγινε τίποτα απ' όλα αυτά».
Ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε πως χθες «έγινε μία άλλη συζήτηση για τις πτυχές τού δυστυχήματος, για τα αίτια του -που προφανώς πρέπει να διερευνηθεί κάθε του πτυχή, και πολύ σύντομα από το φυσικό δικαστή» και συνέχισε τονίζοντας: «Και η κατάληξη ήταν η ψήφος των βουλευτών - και για άλλη μία φορά διαψεύστηκε η αντιπολίτευση, που μας έλεγαν πριν από μία βδομάδα ότι προσπαθούμε τεχνητά να ρίξουμε τον πήχη της πλειοψηφίας, ενώ είχαμε πει για μας ότι είναι 155... Εν προκειμένω 154, γιατί ένας δεν μπορούσε να ψηφίσει τον εαυτό του. Και εκεί, λοιπόν, εκτός τόπου και χρόνου. Το λέω αυτό γιατί, έχοντας την ευθύνη για 15 μήνες να έχω το χαρτοφυλάκιο του Τύπου, της επικοινωνίας, της ενημέρωσης, θεωρώ ότι χειρίζομαι ίσως την πιο χαρακτηριστική πτυχή αυτού που προσπαθεί να κάνει η αντιπολίτευση: Το μαύρο-άσπρο - και μάλιστα να παρουσιάζει τη χώρα κάτι άλλο από αυτό που στην πραγματικότητα είναι».
