Ας είμαστε ειλικρινείς. Αυτό που ξεκίνησε το Ισραήλ απέναντι στο Ιράν ούτε κεραυνός (πύραυλος) εν αιθρία είναι ούτε παραβίαση της ακεραιότητας ενός αμέριμνου, γλυκύτατου γείτονα που φιλήσυχα κοιτάει τη δουλειά του.
Αντιθέτως στην περίπτωση του Ιράν συγκεντρώνονται πολλά στοιχεία που περιγράφουν ένα κράτος και τη διαχρονική ηγεσία του ως μείζονα απειλή και μόνιμη πηγή εχθρότητας για τα συμφέροντα ενός άλλου κράτους. Είναι να απορεί κανείς με φωνές στο εξωτερικό, αλλά και στην Ελλάδα, που αλληθωρίζουν μπροστά στη ξεκάθαρη διακήρυξη του θεοκρατικού Ιράν για εξαφάνιση του «γαλατικού» χωριού που λέγεται Ισραήλ.
Προσοχή! Δε μιλά μόνο για τα κλασικά αφηγήματα περί Σιωνισμού ή ακροδεξιών κοσμοθεωριών εντός Ισραήλ, αλλά εξαφάνιση ολόκληρου του κράτους αυτού! Με ό,τι αυτό περιλαμβάνει!
Επιπλέον η χώρα που επιμένει επί των διακηρύξεων αυτών, εργάζεται για την κατασκευή πυρηνικών κεφαλών, ειδάλλως δε θα είχε τόσο βαθιά στα σωθικά της γης τα εργαστήρια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.
Και δε φτάνει μόνο αυτό, αλλά πολεμά το Ισραήλ με τους σφριγηλούς στρατιωτικούς σχηματισμούς που τροφοδοτεί και ελέγχει σε γειτονικά κράτη. Χαμάς, Χεζμπολά, συριακές πολιτοφυλακές, σιιτικές ομάδες στο Ιράκ, αλλά και οι Χούθι στην Υεμένη, επιτίθενται μονίμως και εναλλασσόμενα στο μικρό ισραηλινό κράτος.
Δηλαδή τι άλλο έπρεπε να ισχύει, ώστε το οποιοδήποτε κράτος να κάνει ενέργειες που αποσκοπούν στην αποτροπή του αφανισμού του; Έπρεπε άραγε να περιμένει να αποκτήσει το Ιράν έτοιμα προς χρήση πυρηνικά όπλα; Όταν ο άλλος σου λέει «θα σε εξαφανίζω από προσώπου γης» και κάνει μονίνως επιθέσεις δια αντιπροσώπων, ο δεχόμενος συνεχώς το Bullying πρέπει να πει «σφάξε με Μουλά μου ν’ αγιάσω»;!
Οπωσδήποτε η ισχύς είναι κυρίαρχος παίκτης στην άσκηση και επιδίωξη εθνικών συμφερόντων, Αλλά επιτέλους χρειάζεται και η δέουσα Λογική. Η αναγνώριση του Δίκαιου που αναλογεί στον καθένα.
Πράγματι τα τελευταία χρόνια επεκτάθηκαν οι Εβραίοι έποικοι στη Δυτική Όχθη και αυτό προκαλούσε πίεση στην εύθραυστη ισορροπία με τους Παλαιστινίους. Ή όπως έκαναν και θέματα με το τέμενος Αλ-Άκσα στην Ιερουσαλήμ. Δικαιολογούν όμως αυτά το μένος και το μίσος με το οποίο μεγαλώνουν γενεές ολόκληρες τόσο μέσα όσο και εκτός του Ισραήλ εναντίον του;
Γι’ αυτό χρειάζεται όχι απλά ψυχραιμία, αλλά στοιχειώδης Λογική και αίσθηση Δικαίου.
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η Χαμάς επεδίωξε και πέτυχε να εξολοθρεύσει τους «αδερφούς» Παλαιστινίους της Φατάχ στη Λωρίδα της Γάζας; Είναι ή όχι αλήθεια ότι κάθε φορά που το Ισραήλ επιχειρούσε να εξουδετερώσει εστίες, ομάδες και στρατούς επίθεσης, οι αντίπαλοι χρησιμοποιούσαν γυναικόπαιδα ως ασπίδες; Είναι η όχι αλήθεια ότι αν η Χαμάς παρέδιδε τους εναπομείναντες ισραηλινούς ομήρους στις οικογένειές τους ο χαμός θα σταματούσε, τουλάχιστον για μία σοβαρή περίοδο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και συνολικής καταστροφής από τη σύγκρουση;
Αφού λοιπόν είναι αυτονόητες όλες οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς για ποιο λόγο τόσο η Χαμάσ, όσο και οι Χούθι και φυσικά το Ιράν, πέραν του ξεκάθαρου θρησκευτικού και εξουσιομανούς φονταμενταλισμού τους, συνεχίζουν την πολεμική τους εναντίον του Ισραήλ.
Εδώ λοιπόν απαιτείται ακόμη μία φορά η γενναία παραδοχή της βαθύτερης Αλήθειας. Ενώ οι «σύμμαχοι» της επιθετικότητας εναντίον του Ισραήλ ικανοποιούν επιμέρους τα ξεχωριστά τους συμφέροντα, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής που φαίνεται να συνδέει τη σκοτεινή αυτή συμμαχία κάτω από έναν γεωστρατηγικό στόχο. Ποιος είναι αυτός; Αρκεί να σκεφτούμε ότι η βάρβαρη επίθεση της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου 2023 έγινε ακριβώς για να αντιδράσει δυναμικά το Ισραήλ και να προκληθεί το ντόμινο των εξελίξεων που επιζητούσε η «σκοτεινή» συμμαχία. Μάλλον όμως και άλλες χώρες, μεγαλύτερης ισχύος και γεωπολιτικών συμφερόντων.
Διότι λιγότερο από 3 εβδομάδες νωρίτερα είχε γίνει μία μείζονα συμφωνία κοινού ενδιαφέροντος που αφορούσε τον λεγόμενο νότιο εμπορικό-ενεργειακό διάδρομο, δηλαδή τον IMEC. Ο δρόμος αυτός που θα συνδέει Ινδία, ΗΑΕ, Σ. Αραβία, Ιορδανία, Ισραήλ, Κύπρο, Ελλάδα, Ιταλία και ΕΕ, προφανώς θα ήταν ανταγωνιστικός στις ήδη εξελισσόμενες βόρειες και κεντρικές διαδρομές που ξεκινούν από τη Κίνα με επιδιωκόμενο αποδέκτη τη Δύση/Ευρώπη και Β. Αφρική. Σε όλο αυτό οφελούμενοι μεταξύ άλλων είναι Ιράν, Ρωσία και Τουρκία. Η λεπτομέρεια του σιδηροδρομικού τμήματος στο νότιο Αζερμπαϊτζάν που θα ολοκλήρωνε ήδη από τον Μάιο του 2024 τη νέα γραμμή από την Κίνα είναι χαρακτηριστική. Κάποιες δυνάμεις βλέπουν εχθρικά τη δημιουργία του IMEC, με αποτέλεσμα να καταδικάζουν την «επιθετικότητα» όπως λένε του Ισραήλ σε Χαμάς, Χεζμπολάχ και τώρα στο Ιράν, την ίδια στιγμή που άμεσα ή έμμεσα οι «αντιπρόσωποί» τους εμπλέκονται σε επιθετικές, πολεμικές και προκλητικές ενέργειες εναντίον του.
Πέρα όμως και από αυτό, ας επικαλεστούμε ακόμη μία φορά τη Λογική. Ας δούμε το Δίκαιο που εκπορεύεται από την υπαρξιακή απειλή εναντίον του Ισραήλ, αλλά επιτέλους και της ξεκάθαρης ιστορικής «διαθήκης» που αφορά την περιοχή και το σημερινό αυτό Κράτος. Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει, αλλά δεν είναι μόνο οι Παλαιστίνιοι ιστορικά συνδεδεμένοι με τα εδάφη αυτά, αλλά προφανώς και οι Εβραίοι.
Τα Βασίλεια της αρχαίας Ιουδαίας και του αρχαίου Ισραήλ υποστηρίζουν το δικαίωμα ύπαρξης του σημερινού ομώνυμου κράτους.
Αν ξεκινούσε με αυτό η συζήτηση, μάλλον το Ιράν, που θέλει την εξαφάνισή του, θα έβγαινε από αυτή! Και τότε μάλλον τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα για οποιαδήποτε λύση. Ειρηνική και Βιώσιμη.
Ε, λοιπόν, κανένας δε θέλει την εξαφάνιση του Ιράν. Αλλά επιτέλους, μάλλον πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να τελειώνουμε με τον «ιερό του σκοπό» για αφανισμό των «σατανάδων» Εβραίων όπως μονίμως λέει.
Και αν είναι αυτό να περάσει μέσα από το τέλος του σκοταδιστικού θεοκρατισμού των Μουλάδων, ας είναι αυτό το «θέλημα» για το καλό όλων. Βεβαίως και του άξιου και ιστορικού λαού της πάλαι ποτέ Περσίας.
*Ο Κωφίδης Θεοφάνης είναι Πολιτευτής της ΝΔ στη Ροδόπη, Πρόεδρος του Ομίλου Συνεύρεσης Ιδεών ΕΑΝΟΣ
