Ένας από τους βασικούς νόμους του Νεύτωνα είναι αυτός της «Δράσης-Αντίδρασης». Με τη Φυσική να είναι μάλλον η πλέον θεμελιώδης Επιστήμη, δεν μπορεί ο παραπάνω νόμος παρά να αφορά και τα πολιτικά φαινόμενα.
Η Δράση φέρνει Αντίδραση λοιπόν, μόνο που στη Χώρα μας η Δράση της Κυβέρνησης δεν φαίνεται να συνοδεύεται από αντίστοιχης σοβαρότητας Αντίδραση. Πριν βεβαίως χαρούμε γι’ αυτό, ας σκεφτούμε τις συνέπειες μιας τέτοιας κατάστασης. Της κατάστασης όπου απέναντι στην κυβερνητική πολιτική με τα δυναμικά της στοιχεία και τις όποιες ατέλειες βρίσκεται ένα πρωτοφανές κενό σε ολοκληρωμένες, σαφείς και κυρίως υλοποιήσιμες προτάσεις από την αντιπολίτευση.
Απέναντι στην ξεκάθαρη πρόοδο στα οικονομικά μεγέθη, στην αναβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, την προσπάθεια για βελτίωση του Δημοσίου και την αμυντική μας θωράκιση, γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης ανωριμότητας και πολιτικής μιζέριας από σύσσωμη σχεδόν την Αντιπολίτευση. Κλασική και... μη!
Δε χρειάζεσαι περισσότερη ανάλυση ούτε επίκληση πολλών επιχειρημάτων για να συμφωνήσουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρόλη τη σχεδόν 10ετή παρουσία του στο τιμόνι της ΝΔ και τα 6 συναπτά έτη ως Κυβερνήτης, δεν απειλείται πολιτικά από κανέναν αντίπαλο και οποιονδήποτε κομματικό σχηματισμό.
Ευτυχω-δυστυχώς ο λόγος γι’ αυτό δεν είναι μόνο τα ποιοτικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Πρωθυπουργό (συνέπεια, μεθοδικότητα, επικοινωνία αλήθειας, αποτελεσματικότητα, όραμα για τη χώρα, διεθνής αναγνωρισιμότητα), αλλά και η ταυτόχρονη ανυπαρξία μιας ολοκληρωμένης πειστικής πρότασης από τους λοιπούς κομματικούς «παίκτες».
Πού οφείλεται άραγε αυτό το φαινόμενο; Ας μη βιαστούμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν απλοί έξυπνοι ή συνθετικοί εγκέφαλοι! Προφανώς υπάρχουν. Αλλά το κύριο ζήτημα -που είτε δεν κατανόησαν οι «λοιπές» δυνάμεις είτε το κατανόησαν αλλά δυσκολεύονται να εφαρμόσουν στην πράξη- είναι ότι το ζητούμενο στην πολιτική δεν είναι πλέον η Καταγγελία, η πολιτική δηλαδή διαμαρτυρία (που κάποτε συγκινούσε τα πλήθη), αλλά ένας συνδυασμός καινοτόμων προτάσεων που θα προσθέτουν αξία και θα κάνουν τη διαφορά, προσπερνώντας ακόμη και την εξωστρέφεια της σημερινής Κυβέρνησης.
Αλλά εδώ ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα! Τόσο επειδή η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης παράγουν καθημερινά πολύπλευρη πολιτική ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ (ψηφιακός μετασχηματισμός, μαζικό συμμάζεμα της παραοικονομίας, προσέλκυση ψηφιακών επενδύσεων, διαδοχική μισθολογική βελτίωση, θέσεις Εργασίας, ΑΠΕ, διοικητικός εκσυγχρονισμός, εμπλουτισμός της εκπαίδευσης, εξοπλιστικά προγράμματα κα), όσο και επειδή επιχειρείται η εξυγιαντική «επανάσταση» των θεσμών και της Αξιολόγησης παντού, ο ελληνικός λαός φαίνεται να εμπιστεύεται τον Πρωθυπουργό περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη προσωπική επιλογή. Και όλο αυτό, παρά τη βαριά αρνητική επίδραση των δύο κυρίαρχων παραγόντων που επηρεάζουν το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα: την κυριαρχία του «ψηφιακού λαϊκισμού» και την πρωτόγνωρη ρευστότητα του γεωπολιτικού status!
Πράγματι, και η ελληνική κυβέρνηση δεν μένει ανεπηρέαστη από αυτά τα μείζονα φαινόμενα. Όμως όσο ο εσωτερικός αντίλογος παραμένει ανώριμος, μίζερος, καταγγελτικός και στην καλύτερη περίπτωση αποσπασματικός, η σημερινή Διακυβέρνηση δεν θα απειλείται από καμμιά πλευρά. Και όμως η Δημοκρατία ως μέθοδος συνεχούς βελτίωσης και προκοπής, χρειάζεται ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ στον ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ.
Η Δημοκρατία τρέφεται από την πολυμέρεια και την παρακολούθηση εσωτερικών και διεθνών διεργασιών. Από την προσαρμογή σε νέα δεδομένα και τον αγώνα να διατηρείται ή ακόμη και να αυξάνεται η ισχύς της Δικαιοσύνης παντού. Και εκεί φαίνεται ότι χωλαίνει η υπόλοιπη πολιτική ζωή της Χώρας. Σαν απολιθώματα από το μακρινό παρελθόν μένει προσκολλημένη σε αφηγήματα άλλοτε ανεφάρμοστα, άλλοτε παρωχημένα και άλλοτε νηπιακής γκρίνιας. Μοιάζουν να μην καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος προχωρά, ενσωματώνει και συνθέτει υγιείς σκέψεις, ιδέες και προτάσεις. Και αν κάποιοι λίγοι το καταλαβαίνουν περνούν στο άλλο άκρο... την άρνηση του ίδιου του εαυτού τους, αποκαλύπτοντας τη γύμνια της πολιτικής σκέψης μαζί με την υπαρξιακή αγωνία να επιβιώσουν πολιτικά ντε και καλά χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προτάσεις και πειστικό αντίλογο.
Μέσα σε αυτό το αγωνιώδες σκηνικό δεν είναι λίγοι αυτοί που χάνουν και το ελάχιστο πρόσωπο πολιτικής σοβαρότητας, όταν στοιχίζονται δίπλα σε καραμπινάτα παραδείγματα κοινωνικού ακτιβισμού, μνησικακίας και εγωπάθειας, αποτελώντας ουσιαστικά κλασικά δείγματα οπισθοδρόμησης και υπερσυντηρητισμού, σε βάρος της πάρα πολύ αναγκαίας προόδου της ελληνικής κοινωνίας. Της προόδου και ετοιμότητας για ένα ισχυρό φρόνημα μπροστά στις τεράστιες πλέον περιφερειακές και παγκόσμιες προκλήσεις.
Μπροστά σε αυτό το σκηνικό δεν μπορούμε παρά να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς! Με τον κόσμο και γι’ αυτό πρωτίστως με τον εαυτό μας:
Η ΜΙΖΕΡΙΑ από σημαντικό μέρος της πολιτικής ζωής δεν αφορά μόνο τη γνωστή Αντιπολίτευση. Αφορά δυστυχώς και άλλες φωνές, που στο πρόσφατο παρελθόν «τράφηκαν» από τον κόσμο της ΝΔ, και που μάλλον αισθάνονται να παίρνουν «οξυγόνο» από την σχεδόν ανυπαρξία πειστικής Αντιπολίτευσης. Αισθάνονται να φουσκώνουν τα στήθη τους, προσπαθώντας ως μη όφειλαν να αναλάβουν ρόλο Αντιπολίτευσης, καλύπτοντας υποτίθεται το κενό της!
Από το μέχρι τώρα όμως αφήγημά τους, δεν κάνουν κάτι περισσότερο από το να μιλούν με τη γλώσσα της Διαμαρτυρίας! Τη γλώσσα που απλώς περιγράφει και κυρίως λαϊκίζει, χωρίς ίχνος σοβαρής πρότασης! Φτάνοντας στο σημείο να εθελοτυφλούν μπροστά στα σημαντικά επιτεύγματα της σημερινής Κυβέρνησης, αλλά ακόμη και στο μέγεθος των ανεξάρτητων από την Ελλάδα μεγάλων εξωτερικών εξελίξεων. Τι περισσότερο κάνουν από το να δείχνουν ανωριμότητα, ανεπάρκεια και μιζέρια όταν αποδίδουν στην Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό αστοχίες και ευθύνη για τις επιλογές της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία ή ακόμα και ενός Δικαστηρίου στην Αίγυπτο για την περίπτωση της Μονής του Σινά;
Όποιος έχει συνολική πρόταση, με σαφήνεια και προοπτική βιωσιμότητας ας την προσθέσει στον καθημερινό πολιτικό λόγο! Ας την καταθέσει!
Επειδή όμως τέτοιο πράγμα αγνοείται, αυτό που εμφανίζεται τελικά δεν είναι τίποτε άλλο από την ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΙΑΣ.
Αλλά ας μην ξεχνούμε ότι με τέτοια Αντίδραση, οι νόμοι της Φυσικής θα επιτρέπουν στη ΔΡΑΣΗ του σημερινού Πρωθυπουργού να κυριαρχεί για πολύ καιρό ακόμα!
*Ο Κωφίδης Θεοφάνης είναι Πολιτευτής της ΝΔ στη Ροδόπη, Πρόεδρος του Ομίλου Συνεύρεσης Ιδεών ΕΑΝΟΣ
