Μια απόφαση που χρειάστηκε να περιμένουμε πάνω από δέκα ημέρες για να την μάθουμε. Και το λέμε αυτό, γιατί η καθυστέρηση μόνο τυχαία δεν ήταν. Το θέμα είναι πως, για να φτάσουμε ως εδώ, μετά τα όσα ειπώθηκαν και έγιναν στο τελευταίο meeting μεταξύ του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ και του προπονητή, χρειάστηκε και οι δύο πλευρές να κάνουν βήματα πίσω. Να ρίξουν νερό στο κρασί τους. Και αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο, ειδικά όταν υπάρχει ένταση.
Στα δικά μας μάτια, η επιλογή του ΠΑΟΚ να συνεχίσει με τον Ρουμάνο προπονητή είναι η ενδεδειγμένη. Και θα εξηγήσουμε ακριβώς το γιατί.
Καταρχάς, ο Ράζβαν Λουτσέσκου είναι ένας πολύ καλός προπονητής. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.
Το έργο του και οι τίτλοι που έχει φέρει στον ΠΑΟΚ μιλούν από μόνα τους. Έχει κατακτήσει τρόπαια, έχει διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις, έχει δώσει στην ομάδα ταυτότητα και χαρακτήρα. Και δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα. Είναι η ποδοσφαιρική φιλοσοφία, η προσήλωση στη λεπτομέρεια, η ικανότητα να κρατάει τον έλεγχο ακόμη και όταν όλα δείχνουν να πιέζουν.
Από εκεί και πέρα, η σχέση που έχει χτιστεί όλα αυτά τα χρόνια μεταξύ των δύο πλευρών είναι τόσο ισχυρή, που δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί.
Δεν είναι εύκολο να βρεις προπονητή που να κουμπώνει τόσο αρμονικά πάνω σε έναν ολόκληρο οργανισμό. Στον τρόπο λειτουργίας του, στην εσωτερική του δυναμική, στην ψυχολογία του κόσμου.
Ένας ακόμη λόγος – και σημαντικός – είναι ότι, παρά τις διαφωνίες και τις στιγμές που υπήρξε απόσταση, οι Ιβάν Σαββίδης και Ράζβαν Λουτσέσκου έχουν καταφέρει να χτίσουν μια σχέση που ξεπερνά το τυπικό πλαίσιο «διοίκηση - προπονητής». Υπάρχει εμπιστοσύνη, υπάρχει εκτίμηση, υπάρχει παρελθόν. Και αυτό, σε ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, παίζει τεράστιο ρόλο.
Και τέλος – ίσως το πιο κρίσιμο – με δεδομένο ότι ο ΠΑΟΚ τη φετινή σεζόν θα προχωρήσει σε αρκετές αλλαγές σε επίπεδο ρόστερ και δομής, θα ήταν τεράστιο ρίσκο να έρθει ένας νέος προπονητής.
Ένας άνθρωπος που δεν θα ξέρει την ομάδα, δεν θα έχει εικόνα για το υλικό, και θα καλούνταν μέσα σε λίγες εβδομάδες να διαμορφώσει πλάνο, να δώσει κατευθύνσεις και να «τρέξει» τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Το πιθανότερο είναι ότι θα χρειαζόταν πολύ περισσότερο χρόνο και θα ρίσκαρε η ομάδα να μείνει πίσω σε μια κρίσιμη περίοδο.
Παρά τα όσα φημολογούνταν και γράφονταν, το γεγονός ότι δεν υπήρχε απόφαση για τόσο μεγάλο διάστημα έδειχνε ότι η κατάσταση δεν ήταν αδιέξοδη. Ίσα-ίσα, όλα έδειχναν πως η κουβέντα πήγαινε προς εξομάλυνση. Και τελικά, αυτό ακριβώς συνέβη.
Το ζητούμενο πλέον είναι οι εμπλεκόμενοι να αντιληφθούν κάτι απλό αλλά καθοριστικό: μόνο ενωμένες μπορούν οι πλευρές να προχωρήσουν. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να αποφύγουν τα λάθη του παρελθόντος και να χτίσουν ξανά μια σταθερή και επιτυχημένη βάση.
Γιατί η ιστορία έχει δείξει πως όταν το δίδυμο διοίκησης - προπονητή λειτουργεί συντονισμένα και με κοινό στόχο, τότε ο ΠΑΟΚ μπορεί πραγματικά να φτάσει ψηλά. Και με τον Λουτσέσκου απελευθερωμένο από εσωτερικές τριβές, αυτή η ομάδα έχει τις προϋποθέσεις να κάνει ξανά θαύματα.
