Αν και ο Σπύρος Λεπίδας δέχθηκε δύο μαχαιριές από τον ένοπλο δράστη του περιστατικού, ο οποίος μάλιστα προηγουμένως είχε αποπειραθεί να σκοτώσει τον ίδιο του τον αδελφο τραυματίζοντάς τον σοβαρά, δείχνοντας εκπληκτική αυταπάρνηση και πίστη στο καθήκον, κατάφερε εν τέλει -πάντα με τη βοήθεια και τη συνεργασία των συναδέλφων του - να τον αφοπλίσει και εν συνεχεία να τον συλλάβει, οδηγώντας τον στη Δικαιοσύνη.
Το απόγευμα της Πέμπτης (5/6) μαζί με τον Αρχιφύλακα, Φώτιο Μπαλαμπάνη βραβεύτηκαν από την Πολιτεία και την ΕΛΑΣ με την απονομή μεταλλίου «Αστυνομικός Σταυρός» διότι όπως επισημάνθηκε από τις αρχές, σε κρίσιμες συνθήκες επέδειξαν θάρρος και αποφασιστικότητα, θέτοντας αποδεδειγμένα τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Σήμερα, ο ειδικός φρουρός, Σπύρος Λεπίδας μιλά στα Μακεδονικά Νέα - mkdn.gr και περιγράφει λεπτό προς λεπτό το σκηνικό τρόμου που αντιμετώπισε σε εκείνο το περιστατικό που στοίχισε τον τραυματισμό του. Αναφέρεται στην πολύτιμη συμβολή των συναδέλφων του μελών της Ομάδας ΔΙΑΣ τονίζοντας πως «αν δεν ήταν αυτοί εκεί σήμερα το μετάλλιο πιθανόν να καρφωνόταν σε ένα κομμάτι ξύλο». Μιλά, επίσης, για την αντιμετώπιση της καθημερινής εγκληματικότητας η οποία ακουμπά -όπως λέει- «τον φίλο, τον συμπολίτη, τον γείτονά μας».
Συνέντευξη στον Θωμά Καλέση
-Κύριε Λεπίδα θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας τι συνέβη στις 29 Απριλίου του 2021;
Εμείς εργαζόμασταν τότε σε βάρδια που ξεκινούσε στη μία μετά το μεσημέρι και ολοκληρωνόταν περίπου στις 9 το βράδυ. Όταν ξεκινήσαμε δουλειά, μας είχε δώσει το Κέντρο Άμέσης Δράσης σήμα ώστε να μεταβούμε στα Πατήσια όπου ένας σεσημασμένος για υποθέσεις κλοπών και ναρκωτικών Γεωργιανός, είχε μαχαιρώσει τον αδερφό του ο οποίος βρισκόταν μάλιστα σε πολύ σοβαρή κατάσταση.
Φτάσαμε στο σημείο, εκεί όπου άλλοι συνάδελφοι της Ομάδας ΔΙΑΣ παρείχαν ήδη τις πρώτες βοήθειες στον αδερφό του δράστη, ο οποίος μετά από επίθεση με μαχαίρι είχε κομμένη αρτηρία στο χέρι και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Όσο συνέβαιναν όλα αυτά, ο δράστης είχε ταμπουρωθεί μέσα στο διαμέρισμα και δεν άφηνε κανέναν να μπει μέσα. Εμείς κατευθυνθήκαμε πίσω από την πυλωτή, καταφέραμε να ανέβουμε στον μπαλκόνι και από εκεί στη συνέχεια να εισέλθουμε στο διαμέρισμα. Καταφέραμε μάλιστα, να ανοίξουμε και χώρο για τους υπόλοιπους συναδέλφους ώστε να μπουν και αυτοί με αποτέλεσμα να είμαστε 8 άτομα μέσα στο σπίτι.
Θυμάμαι ότι εκείνος ο χώρος ήταν στενός με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όπλο σε περίπτωση επίθεσης, καθώς υπήρχε ο κίνδυνος να τραυματίσουμε ο ένας τον άλλον, οπότε για να τελειώσουμε το περιστατικό αποφασίσαμε να λάβουμε πιο ήπια μέτρα. Ο δράστης είχε προλάβει και είχε κλειστεί μέσα στο μπάνιο κρατώντας ένα πολύ αιχμηρό αντικείμενο τύπου χατζάρα, αλλά ανά διαστήματα έβγαινε για λίγο, προσπαθούσε να επιτεθεί σε κάποιον αστυνομικό και ξαναέμπαινε μέσα.
Κάποια στιγμή συνενοηθήκαμε με τους συναδέλφους να καθίσω εγώ δίπλα στην πόρτα ώστε την ώρα που θα επιχειρούσε να βγει προκειμένου να επιτεθεί στους υπόλοιπους, από την ορμή που θα είχε εγώ θα έβγαινα στην πλάτη του. Πράγματι η κατάσταση κύλησε όπως τα είχαμε πει. Ο δράστης επιχείρησε να βγει και να επιτεθεί, εγώ τον έπιασα από πίσω, όμως γύρισε και μου κατέφερε δύο μαχαιριές στον θώρακα, καθώς το αιχμηρό αντικείμενο πέρασε το αλεξίσφαιρο γιλέκο και το τρύπησε.
Ευτυχώς τραυματίστηκα ελαφρά, τη γλίτωσα με λίγα ράμματα. Αυτός την ώρα που εμείς προσπαθούσαμε να του πάρουμε το μαχαίρι έκανε κι άλλες απότομες κινήσεις, ωστόσο προλάβαμε, τον αφοπλίσαμε και τον συλλάβαμε. Εκεί αντιληφθήκαμε ότι -πιθανότατα από την προηγούμενη συμπλοκή με τον αδερφό του- είχε μια μεγάλη τομή στο αριστερό του χέρι με αποτέλεσμα να αιμορραγεί ακατάσχετα. Όλο το διαμέρισμα ήταν γεμάτο αίματα.
Χωρίς να χάσουμε χρόνο, του περάσαμε τουρνικέ, του δέσαμε το χέρι και τον πήγαμε συνοδεία στο Νοσοκομείο «Γεννηματάς» όπου τον περίμεναν οι γονείς του οι οποίοι είχαν μάθει τι ακριβώς είχε γίνει. Και τότε συνέβη το εξής συγκλονιστικό, καθώς η μητέρα του δράστη αγκάλιασε και τους τέσσερίς μας και μας είπε σας ευχαριστώ που τον σώσατε και δεν τον σκοτώσατε. Στο νοσοκομείο του έκαναν περίπου 25 ράμματα και του έδεσαν έναν τένοντα που του είχε κοπεί από το μαχαίρι και εν συνεχεία δικάστηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο.
-Πόσο συχνές είναι τέτοιου είδους επιχειρήσεις για τους αστυνομικούς; Μπορούμε να πούμε ότι είναι πλέον καθημερινότητα;
Κοιτάξτε, η ΔΙΑΣ εκ φύσεως είναι μια ειδική μονάδα που σημαίνει ότι έχει μια κατάλληλη εκπαίδευση, όχι όμως για συγκεκριμένα περιστατικά. Η Ομάδα ΔΙΑΣ μεταβαίνει συνήθως στο άγνωστο, που μπορεί π.χ. να είναι μια απλή συμπλοκή μεταξύ πολλών ατόμων, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού σου πρέπει πάντα να έχεις ότι ένα περιστατικό μπορεί να ξεκινήσει από τσακωμό και στη συνέχεια να βγουν όπλα, να σημειωθούν πυροβολισμοί, δολοφονίες και να πρέπει να το χειριστείς διαφορετικά.
Σε όλες τις υπόλοιπες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα οι πεζές, τα περιπολικά των Τμημάτων κ.α. πάνε σε πολύ πιο ήπια σήματα. Όταν τα σήματα αυτά αρχίζουν και κλιμακώνονται, τότε μεταβαίνει η ΔΙΑΣ με την ΟΠΚΕ. Φανταστείτε ότι το περιστατικό που σας περιέγραψα ξεκίνησε ως μια απλή περίπτωση ενδοοικογενειακού επεισοδίου. Και καταλήξαμε σε απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο.
Το πρόβλημα, λοιπόν είναι, ότι λόγω του πυκνοκατοικημένου αστικού ιστού, ειδικότερα της Αθήνας και επειδή η ΔΙΑΣ μπορεί να κινηθεί ανάμεσα σε αυτοκίνητα που συνθέτουν κυκλοφοριακό ζήτημα και να φτάσει γρήγορα στο σημείο, η Ομάδα λαμβάνει συνήθως ένα πολύ μεγάλο όγκο επικίνδυνων σημάτων.
-Σε ανάρτησή που κάνατε στο προσωπικό προφίλ σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης αναφορικά με την βράβευση και την παραλαβή του μεταλλίου σας, κάνατε ειδική αναφορά και μάλιστα εκτενή στα μέλη της ομάδας που ήσασταν μαζί τότε σε εκείνο το περιστατικό.
Μα αν δεν ήταν αυτοί, το μετάλλιο μου θα το είχαν καρφώσει πάνω στην κάσα μου και η σύζυγος με το παιδί μου θα έκλαιγαν. Σε όλα τα περιστατικά, το βασικό στοιχείο που συνθέτει την ομάδα ΔΙΑΣ είναι το γεγονός ότι μεταβαίνουν τέσσερα άτομα που έχουν μάθει να συνεργάζονται και να αλληλοκαλύπτονται. Οπότε το κομμάτι της συνεργασίας με τους συναδέλφους μου είναι πολύ κομβικό.
Για παράδειγμα στο περιστατικό στα Πατήσια, αν δεν ήταν αυτοί να τραβήξουν την προσοχή του δράστη κι αντί να επιχειρήσει να με μαχαιρώσει πάνω από το αλεξίσφαιρο μου κάρφωνε το μαχαίρι στο λαιμό εγώ σήμερα δεν θα ήμουν εδώ να συζητάμε. Αναλογεί το 25% της προσπάθειας στον καθένα. Για αυτό είπα ότι μακάρι να μπορούσα να κόψω το μετάλλιο στα τέσσερα και να το μοιράσω σε αυτά τα παιδιά με τα οποία καθημερινά, μιλάμε μαζί, πονάμε μαζί, κλαίμε μαζί. Κάθε κομμάτι αυτής της τετραμελούς αλυσίδας, ακόμα και αυτού που μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχει σημαντικό ρόλο, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι για την ολοκλήρωση μιας υπόθεσης.
Είναι σημαντικό το κομμάτι της συνεργασίας και της πειθαρχίας. Σκεφτείτε να μπαίναμε σε έναν κλειστό χώρο και ο κάθε αστυνομικός να έβγαζε το όπλο και να πυροβολούσε τι θα μπορούσε να έχει συμβει.
-Πόσο συχνά είναι τα περιστατικά που μπορούν να θέσουν την σωματική ακεραιότητα ενός αστυνομικού σε κίνδυνο;
Πολλοί συνάδελφοι έχουν αντιμετωπίσει από τότε πάρα πολλά αντίστοιχα ή και υψηλότερης επικινδυνότητας περιστατικά. Στην Αθήνα μάλιστα είναι τόσο συχνά που κάπου - κάπου μας προκαλείται και ένας κορεσμός στην αίσθηση του κινδύνου.
-Πέρα από την ιδιότητα του αστυνομικού είστε και οργανωτικός γραμματέας του Σωματείου Ειδικών Φρουρών Ελληνικής Αστυνομίας Αττικής.
Φυσικά κι έχουμε και αιτήματα. Δεν είναι μυστικό ότι σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει για λογαριασμό του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, στην ερώτηση ποιό είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη Αστυνομία, η πρώτη απάντηση ήταν η Ομάδα ΔΙΑΣ. Αυτό κάτι σημαίνει.
Αυτό το κομμάτι αναλαμβάνει περιστατικά που σε ακουμπάνε. Τη στιγμή που συμβαίνουν. Σημαίνει ότι η Ομάδα μας αναλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο όγκο περιστατικών, ξανά και ξανά. Κι αυτό φέρνει κόπωση. Και επίσης υπάρχει μεγάλη ανάγκη για υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Να μπουν κάμερες πάνω στους αστυνομικούς.
Από την άποψη του προσωπικού το καλό είναι ότι έχει γίνει μια μεγάλη προκήρυξη για προσλήψεις Ειδικών Φρουρών γεγονός που ήταν τρομακτική μας ανάγκη. Θεωρούμε ότι με αυτή την προκήρυξη θα εισακουστούμε και οι ομάδες θα ενισχυθούν.
Και επίσης δεν γίνεται να μην αναφερθούμε σε αυτό και να μη δώσουμε συγχαρητήρια στο υπουργείο αλλα και σε οποιονδήποτε αρμόδιο. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς απαιτούσαμε ένα ειδικό επίδομα επιβράβευσης για όλα αυτά που προσφέρει και θα συνεχίσει να προσφέρει η Ομάδα ΔΙΑΣ, η οποία έχει και τους περισσότερους νεκρούς από οποιοδήποτε άλλο τμήμα της ΕΛΑΣ.
Με κινήσεις του προέδρου του Σωματείου μας και τις πιέσεις που ασκήσαμε σε διάφορους υπουργούς, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε ένα κονδύλι, ένα επίδομα με την υπογραφή του κ. Χρυσοχοΐδη, που φτάνει κοντά στα 100 -120 ευρώ, ποσό που αποτελεί επιβράβευση αλλά και κίνητρο για όποιον θέλει να μπει στην Ομάδα μας. Τώρα το επόμενο αίτημα μας είναι η συνέχιση και η αναβάθμιση του επιδόματος αυτού, διότι ειδικά στην Αθήνα είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει ο αστυνομικός των 900 ευρώ.
