Στο χθεσινό 12o Technology Forum Thessaloniki στο ΚΕΔΕΑ του ΑΠΘ, έδωσε το «παρών» η Πολιτική Ηγεσία της Έρευνας και Καινοτομίας του Υπουργείου Ανάπτυξης με τον αρμόδιο Υφυπουργό Σταύρο Καλαφάτη και τον Γενικό Γραμματέα Έρευνας και Καινοτομίας Τάσο Γαϊτάνη.
Από τους εισαγωγικούς του λόγους, συγκράτησα, με μεγάλο ενδιαφέρον, τα σχετικά με τα Κίνητρα που δίνει η ΓΓΕΚ στις ελληνικές επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους, να υποβάλουν αίτηση φορολογικής έκπτωσης από τον φόρο που θα κληθούν να πληρώσουν φέτος, εφόσον τεκμηριώσουν ότι συγκεκριμένες δαπάνες τους έγιναν για Έρευνα και Ανάπτυξη μέσα στο 2024.
Το ποσοστό της έκπτωσης, φτάνει το 200% επί αυτών των δαπανών και σε κάποιες περιπτώσεις το 315%.
Δηλαδή, μια εταιρεία, εάν στην αίτηση που θα υποβάλει, μπορέσει να αποδείξει ότι αυτά που έκανε εντός του 2024 και απασχόλησε κομμάτι του Επιστημονικού της Προσωπικού (μισθοδοσία), ξόδεψε αναλώσιμα, πλήρωσε ερευνητικό κέντρο, πλήρωσε για πατέντα κλπ με σκοπό να ερευνήσει κάτι νέο για αυτήν, να βελτιώσει κάποιο προϊόν, να βγάλει μια νέα γραμμή προϊόντων κλπ. Τότε για αυτές τις δαπάνες θα μειώσει σε μεγάλο ποσοστό το ποσό του φόρου που θα πληρώσει φέτος.
Σαν ένα πρώτο άκουσμα, ακούγεται πολύ ενδιαφέρον θα πει κανείς. Όμως, υπάρχει εάν μικρό θέμα το οποίο καλούνται οι εταιρείες, ειδικά οι μικρομεσαίες, να αντιμετωπίσουν.
Εάν αφαιρέσουμε τις εταιρίες που έχουν ήδη οργανωμένα και διακριτά Τμήματα Έρευνας και Ανάπτυξης (R&D), οι περισσότερες άλλες, έχουν ένα θησαυρό μέσα τους και δεν τον έχουν μετρήσει.
Κομμάτι του Προσωπικού τους, δηλαδή, καθημερινά ίσως, πειραματίζεται, δοκιμάζει, ερευνά, συνεργάζεται με Ερευνητικά Κέντρα της Ελλάδος και του Εξωτερικού και δεν μετριέται πόσο κοστίζει αυτό στις εταιρίες.
Κόβει, κολλάει, σχεδιάζει, απασχολεί κομμάτι του Παραγωγικού Εξοπλισμού, ποσότητες Πρώτων και Άλλων Υλών και αυτό δεν μετριέται.
Ήδη, μετά από σχετική συζήτηση και συνεργασία με εταιρίες, αποδεικνύεται, φαίνεται μάλιστα πολύ εύκολα, ότι το ποσό αυτό δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο.
Εάν μάλιστα το δεις και ως μείωση του Φόρου, τότε το ποσό αυτό γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Εκεί λοιπόν, στο μέγεθος των εταιριών, είναι το θέμα.
Πολλές φορές, τις περισσότερες, ο Διαχειριστής, ο Διευθύνων Σύμβουλος, είναι επιφορτισμένος με πάρα πολλά πράγματα και θέματα καθημερινά και το θέμα Έρευνα, είναι ένα από αυτά το οποίο πρέπει να περάσει και αυτό από το χέρι του.
Η καταγραφή όμως και αυτών των δαπανών, είναι πολύ σημαντική για τις εταιρίες.
Αφενός μεν διότι βοηθά στον καλύτερο έλεγχο αλλά και κοστολόγηση των προϊόντων τους, αφετέρου δε, μετά και τα Φορολογικά Κίνητρα που δίνει η ΓΓΕΚ, βοηθά ακόμα περισσότερο και στο Ταμείο.
Οι εταιρίες, λοιπόν, πρέπει, οφείλουν, να μετράνε ΚΑΙ την Έρευνα που κάνουν. Διότι όλα είναι θέμα κόστους. Του κόστους που επιδρά στην ανταγωνιστικότητα τους. Και όταν το Κράτος, δίνει την ευκαιρία το Κόστος της Έρευνας να μετρήσει δύο και τρεις φορές, ε τότε γινόμαστε και με αυτό τον τρόπο πιο ανταγωνιστικοί.
Να μετράμε λοιπόν και την Έρευνα. Έχει και αυτό την αξία του.
Ο Ιωάννης Γ. Ρουκάς είναι Οικονομολόγος
