Ο κ. Σεβαστάκης επεσήμανε πως η σχέση των πολιτικών ηγεσιών με τους τεχνολογικούς κολοσσούς είναι βαθύτερη από όσο φαίνεται, καθώς τους ενώνει η αποστροφή προς τη ρύθμιση και τη φορολόγηση. Ειδικά στις ΗΠΑ, υποστήριξε, οι κρατικές ψηφιακές υποδομές είναι πλέον εξαρτημένες από λίγες μεγάλες εταιρείες, γεγονός που ενισχύει τη δύναμή τους απέναντι στους εθνικούς θεσμούς.
Αναφερόμενος στην Τεχνητή Νοημοσύνη, ο καθηγητής δήλωσε ότι η κοινωνία την αντιμετωπίζει με επιφανειακή ευκολία, σαν ένα εργαλείο διευκόλυνσης ή ένα γκάτζετ. Όμως, τα νέα γλωσσικά μοντέλα δεν είναι ουδέτερα: διεισδύουν στην παραγωγή λόγου, γνώσης και πολιτικής εξουσίας, διαμορφώνοντας νέες μορφές επιτήρησης και χειραγώγησης, προειδοποίησε.
Ο κ. Σεβαστάκης εξέφρασε τον σκεπτικισμό του απέναντι στη χρήση ΤΝ για νομοθέτηση ή απονομή δικαιοσύνης, σημειώνοντας ότι ειδικά σε αυταρχικά καθεστώτα, η αλγοριθμική εξουσία εντείνει τον κίνδυνο κατάχρησης.
Ασκώντας κριτική στην κουλτούρα του «τεχνολογικού delivery», υποστήριξε ότι η αμεσότητα των αποτελεσμάτων από την ΤΝ διαστρεβλώνει την έννοια της δημιουργίας. «Αντί να ερευνήσουμε ή να κρίνουμε, παραλαμβάνουμε έτοιμο περιεχόμενο με ένα κλικ», είπε χαρακτηριστικά.
Στο θέμα της απασχόλησης, προειδοποίησε ότι δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για τη διαχείριση της εξόδου χιλιάδων εργαζομένων από την αγορά εργασίας, ειδικά από τον λεγόμενο δημιουργικό τομέα.
Αναφορικά με την Ευρώπη, που πρωτοστατεί στη ρύθμιση της ΤΝ, ο καθηγητής τόνισε ότι απαιτείται αναστοχασμός γύρω από τον σκοπό και τις αξίες πίσω από τις εφαρμογές της τεχνολογίας. «Δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε κάτι που δεν έχουμε κατανοήσει πλήρως», υπογράμμισε, ενώ έκλεισε αναδεικνύοντας την περιβαλλοντική διάσταση του ζητήματος, με την υπερκατανάλωση ενέργειας από τα κέντρα δεδομένων.
