Στην έκθεση, την οποία επιμελήθηκε ο Γιάννης Αργυριάδης, οι τρεις δημιουργοί -ο Αντρέας Κάττος και ο Παναγιώτης Πασάντας από την Κύπρο, και ο Θοδωρής Γαλιγαλίδης από τη Θεσσαλονίκη- προσεγγίζουν το ανθρώπινο ζήτημα με βαθιά συνδεμένες, αν και διαφορετικές, αισθητικές και μορφολογικές επιλογές. Οι κεραμικές εγκαταστάσεις τους συνομιλούν με το σώμα, τη μνήμη και την ύλη.
«Η κεραμική εδώ δεν είναι μόνο υλικό, είναι μνήμη, ψυχή και χρόνος», σημειώνει η Μαριάννα Μητσιώτη Γκανίδου, κειμενογράφος της έκθεσης, απόφοιτη του τμήματος Αρχαιολογίας και Τέχνης του ΑΠΘ. «Κάθε έργο φέρει πάνω του το άγγιγμα του δημιουργού του, φθαρτό αλλά επίμονο, όπως και ο άνθρωπος απέναντι στον χρόνο και τις συνθήκες του κόσμου. Αυτό που συνδέει τους τρεις δημιουργούς είναι η ανάγκη να τοποθετήσουν τον άνθρωπο στο κέντρο - όχι ως αφηρημένη ιδέα, αλλά ως σώμα, υλικό. μέσα από τον πηλό, που είναι γήινος και ακατέργαστος».
Τα έργα των τριών καλλιτεχνών παρουσιάζονται στις Βιτρίνες του ΟΤΕ σε τρεις διακριτές ενότητες, κάθε μία από τις οποίες φέρει τον δικό της τίτλο κάτω από τον γενικό των «Ανθρώπινων αναζητήσεων».
Αντρέας Κάττος – «Απτές Κεραμικές Μορφές»
«Απτές Κεραμικές Μορφές»- Ανδρέας Κάττος
Ο Αντρέας Κάττος, με καταγωγή από τη Βατυλή Αμμοχώστου, παρουσιάζει μια ενότητα έργων που αγγίζουν την έννοια της αποξένωσης και της μαζικότητας στον σύγχρονο αστικό κόσμο. Ανθρώπινες φιγούρες -άλλες καθισμένες σε κύκλο, άλλες στέκουν σε στατικές θέσεις πάνω σε τσιμεντένιες βάσεις- αποδίδονται με πλαστικότητα και απλότητα, σαν να έχουν παγώσει μέσα στον χρόνο.
«Η αντίθεση μεταξύ του φυσικού πηλού και ψυχρού τσιμέντου δεν είναι απλώς υλική, είναι φιλοσοφική: το φυσικό απέναντι στο τεχνητό, η γη απέναντι στο αστικό, δομημένο περιβάλλον. Ο πηλός για τον καλλιτέχνη είναι η μνήμη της φύσης, ενώ το τσιμέντο το σύμβολο της απομάκρυνσης από αυτήν. Μέσα από αυτή την υλική σύγκρουση, ο Κάττος μιλά για την αποσύνδεση του ανθρώπου από το φυσικό του περιβάλλον, την υπαρξιακή του μοναξιά, αλλά και την επιθυμία για επαφή – για την επαναφορά της αφής, του χειροποίητου, του απτού», παρατηρεί η κ. Μητσιώτη.
Θοδωρής Γαλιγαλίδης – «Ανθρώπινες Σιωπές»
«Ανθρώπινες Σιωπές»- Θοδωρής Γαλιγαλίδης
Ο Θεσσαλονικιός καλλιτέχνης Θοδωρής Γαλιγαλίδης παρουσιάζει μία ενότητα που λειτουργεί περισσότερο σαν θέατρο μορφών. Αντί για πλήρεις ανθρώπινες φιγούρες, οι μορφές του ξεπροβάλλουν αποσπασματικά από όγκους – τετράγωνα, κυκλικές κατασκευές, και βαρέλια – ή παρακολουθούν από τον τοίχο ως μάσκες-μάρτυρες.
«Οι μορφές μοιάζουν παραμορφωμένες, εγκλωβισμένες μέσα σε υλικά που τις συμπιέζουν, σαν να προσπαθούν να βρουν διέξοδο, να φωνάξουν, να θυμηθούν. Είναι μορφές που κουβαλούν ένα βάρος, μια ανάγκη έκφρασης σε ένα σκηνικό σιωπηλής έντασης. Πίσω στον τοίχο καρφωμένες υπάρχουν δύο μάσκες, που κοιτάζουν, παρατηρούν. Ο καλλιτέχνης θέλει με τον τρόπο του να υπογραμμίσει τη σιωπή και την ανάγκη για έκφραση μέσω της σύνθεσης», αναφέρει η κειμενογράφος της έκθεσης.
Παναγιώτης Πασάντας – «Κόσμος»
«Κόσμος»- Παναγιώτης Πασάντας
Ο Παναγιώτης Πασάντας, απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, συνθέτει μορφές που παραπέμπουν σε παιδικές μνήμες και εσωτερικούς τόπους. Οι ανθρώπινες φιγούρες του βρίσκονται μέσα σε βάρκες, κρατούν μπάλες σαν να παίζουν, ή φωλιάζουν μέσα σε κουκούλια που έχουν ραγίσει.
Ο καλλιτέχνης δημιουργεί μορφές που αναδύονται από παιδικές αναμνήσεις, εμπνευσμένες από αρχαία γλυπτά και την συλλογική μνήμη, προσεγγίζοντας με τον δικό του τρόπο την έννοια της πνευματικότητας και του αναστοχασμού. «Είναι συνθέσεις του αναδεικνύουν την ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει και ταυτόχρονα να απομακρύνεται, να επιστρέφει στις ρίζες του ή να επιχειρεί να τις σπάσει», εξηγεί η κ. Μητσιώτη.
Τα έργα του Κύπριου δημιουργού είναι φτιαγμένα κυρίως από λευκό πηλό. Όπως εξηγεί η κ. Μητσιώτη, «Ο λευκός πηλός φέρει μια αίσθηση καθαρότητας, σχεδόν πνευματικότητας. Ενισχύει την ιδέα της επιστροφής στο ουσιώδες, στο φως, στην παιδική αθωότητα».
Η έκθεση ενθαρρύνει τη συνύπαρξη όλων αυτών των διαφορετικών εκφραστικών μέσων, δίνοντας στον περαστικό - θεατή των έργων χώρο να αναγνωρίσει στις δημιουργίες από πηλό πτυχές του εαυτού του.
Διάρκεια: Έως 15 Ιουνίου 2025
