Το Πόρτο Καρράς -για το οποίο ο Γιάννης Καρράς έφερε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, περί τα 60 εκατομμύρια δολάρια, ποσό μυθικό για την εποχή του- από την πρώτη κιόλας μέρα λειτουργίας του βρέθηκε μπροστά στα προβλήματα. Μερίδα κατοίκων του Νέου Μαρμαρά προχώρησε σε πολυήμερο αποκλεισμό της εισόδου του συγκροτήματος, εγκαινιάζοντας μια προβληματική σχέση της τοπικής κοινωνίας με την επιχείρηση. Αλλά και η Πολιτεία φάνηκε ασυνεπής απέναντι στον εφοπλιστή. Ενώ η σύμβαση λειτουργίας του συγκροτήματος προέβλεπε και την ύπαρξη καζίνο από την πρώτη μέρα, αυτό το μέρος της σύμβασης καθυστέρησε 16 χρόνια. Οι κακές γλώσσες λένε πως υφυπουργός, δικηγόρος των λεσχειαρχών Θεσσαλονίκης, πρόβαλλε συνεχώς προσκόμματα στη λειτουργία του καζίνο. Στη συνέχεια, με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, η υπόθεση «καζίνο» πήγε στις καλένδες.
Σήμερα, η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Το «Σιθωνία» δε λειτουργεί και αυτό συμπαρασύρει τον χειμώνα και το καζίνο, το Βίλατζ Ιν έχει μετατραπεί σε χώρους διοίκησης και η επιχείρηση με μόνον το «Μελίτων» σε λειτουργία δε βγαίνει οικονομικά. Το οινοποιείο δεν υφίσταται, η πάλαι ποτέ ξακουστή μαρίνα βρίσκεται σε παρακμή και ο Ναυτικός Όμιλος, με την αίγλη των ιστιοπλοϊκών αγώνων, υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Η επιχείρηση παρουσιάζει και πολλά άλλα σημαντικά προβλήματα για την επίλυση των οποίων θα πρέπει η ιδιοκτησία να πάρει γρήγορα τις αποφάσεις της.
Είναι αυτονόητο νομίζω πως το μέγεθος του Πόρτο Καρράς, όπως και τα πολύπλοκα προβλήματα που αντιμετωπίζει, δε θα πρέπει να αφήσουν ασυγκίνητη την κυβέρνηση. Στον βαθμό που μπορεί, θα πρέπει να ξεμπλοκάρει διαδικασίες και να συζητήσει με την ιδιοκτησία το μέλλον αυτής της επιχείρησης. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό και η ιδιοκτησία να έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο του οποίου τη στήριξη θα ζητήσει από τα συναρμόδια υπουργεία. Εξάλλου υπάρχουν στην εποχή μας πολλά χρηματοδοτικά εργαλεία καθώς η πλήρης επαναλειτουργία του Πόρτο Καρράς, με το οινοποιείο και την ανακαινισμένη μαρίνα είναι μια επένδυση δεκάδων εκατομμυρίων.
Είναι αυτονόητο πως αν δε ληφθούν ταχύτατα επιχειρηματικές αποφάσεις και η απαξίωση αυτού του ιστορικού συγκροτήματος συνεχιστεί και στο εγγύς μέλλον, τότε η ανάκαμψη θα είναι και δύσκολη και ακόμα πιο πολυδάπανη. Κάτι που δεν το θέλει κανένας.
